In mijn familierechtpraktijk is vinger wijzen een veel voorkomend verschijnsel. Cliënten beginnen vaak met een stortvloed aan frustraties over de ander. De ander wordt verantwoordelijk gehouden voor de situatie waarin zij nu zijn beland. Sommigen schuwen daarbij niet voor het stellen van allerlei diagnoses, die alleen voorbehouden zijn aan de psychiater, zoals autisme en narcisme. Dit rechtvaardiging van hun frustratie.
Het wijzen met de vinger naar de ander levert je weinig op, behalve dan dat het de aandacht van jezelf afleidt. Door de blik op de ander te richten, voed je je behoefte om vanuit frustratie een punt te willen maken naar de ander. Deze scoringsdrift lijkt bevredigend, maar is zelfdestructief. Want wat je geeft, krijg je terug. Door de ander niet in zijn waarde te laten en weinig te gunnen, is dat een uitnodiging aan jezelf voor een langdurige strijd.
Juist door je in te leven in de (belangen van) de ander en hem of haar de hand te reiken, boek je voor jezelf de meeste winst. Als advocaat kan ik cliënten bij dit proces goed begeleiden, zodat zij zichzelf juist niet tekort doen.
Wil je meer weten of wil je vrijblijvend kennismaken ? Neem dan contact met mij op via 06-510 48 496 of stuur een email naar info@orbisadvocatuur.nl